از آنجا که عوامل متعددی از جمله عوامل روانی، اجتماعی، فیزیولوژیکی، ژنتیکی، رشدی و عصبی در ایجاد این اختلال دخالت دارند، شناخت کافی و مشخصی در مورد سبب‌شناسی این اختلال در دست نیست و این امر باعث شده که روش‌های درمانی مشخص و قاطعی هم مطرح نشود. با این حال در درمان این بیماری از دارودرمانی مثل ریتالین، روان‌درمانی کوتاه‌مدت، روش‌های اصلاح و کنترل رفتار، آموزش معلمان و والدین و یا ترکیبی از همه این روش‌ها استفاده می‌شود. از نظر خانم رحمتی، کارشناس ارشد مشاوره مدرسه، آنچه بیشترین تأثیر را بر روند و تأثیر درمان می‌گذارد، تشخیص به موقع و زودهنگام اختلال و ارجاع سریع کودک به متخصصان است که امکان کاهش آسیب را فراهم می‌سازد. وی اضافه می‌کند که معلمان نیز به نوبه خود می‌توانند در امر درمان این اختلال به کودکان کمک کنند.
به نظر ایشان «اقتصاد ژتونی» قوی‌ترین، فوری‌ترین و اختصاصی‌ترین روش درمانی برای معلمان است. در این روش، لازم است معلم پس از مشخص کردن رفتار هدف در کودک(زمانی که معلم مرا صدا می‌کند جواب بدهم)، نوع تقویت را هم مشخص کند (یک ژتون، کارت عکسدار یا ستاره‌دار و غیره) و پس از آن معلم در مقابل رفتار هدف، بدون فاصله ژتون را ارائه دهد. دراینجا لازم است فهرست پاداش‌ها با کمک خود کودک و بنا به توجهات او اولویت‌بندی شود.
دومین روش درمانی «قرارداد وابستگی» است که مشتمل است بر مذاکره پیرامون قرارداد. نظیر مثال زیر:
من موافقم کارهای زیر را انجام دهم:
1 – وقتی معلم صدایم کرد، جواب دهم.
2 – در زمین بازی نوبت را رعایت کنم و داد نزنم.
اگر این کارها را کردم در پایان روز یکی از کارهای زیر را می‌توانم به انتخاب خودم انجام دهم.
1 – با والدینم به پارک بروم.
2 – مدتی با کامپیوتر بازی کنم.
اگر آنچه را که قول دادم انجام ندهم، موارد زیر را از دست خواهم داد:
1 – به پارک نمی‌توانم بروم.
2 – نمی‌توانم با کامپیوتر بازی کنم.
در واقع در این تکنیک رفتار مطلوب و پیامد وابسته به عملکرد به صورت کلامی تصریح می‌شود و به امضای طرفین قرارداد و دانش‌آموز و معلم می‌رسد.
در اجرای این تکنیک باید سعی شود که تکالیف متناسب با تقویت‌کننده‌ها باشد، تقویت‌کننده‌ها به تأخیر نیفتند و پاداش‌ها تکراری نباشند.
